Afgelopen zomer ben ik, Janneke, voor twee weken naar een restauratieproject in Zuid-Frankrijk gegaan voor een werkvakantie. Ik ben in mijn eentje gegaan, dit leek me wel een uitdaging. Ik had zin in iets anders, ik had zin om echt iets te doen tijdens mijn vakantie. Dat is me gelukt, want ik heb een onvergetelijke tijd gehad!

Ik zat achter mijn computer en was op zoek naar wat ik in de vakantie zou kunnen doen, voor ongeveer twee weken en niet al te ver weg want ik ben ook maar een student. Toen kwam ik op de site van Travel Active terecht. Hier zag ik het één en ander staan over het restauratieproject in Frankrijk. Frankrijk is een fantastisch land dus dat leek me wel wat, én ik kon mijn handen uit de mouwen gaan steken met het opknappen, restaureren en opbouwen van oude gebouwen, muurtjes en paden. Dus dat leek me wel wat! Ik had me toen ook direct aangemeld en toen kreeg ik al snel van alles thuisgestuurd. Gelukkig stond in al die informatie ook hoe ik me het beste kon voorbereiden qua wat mee te nemen en wat er allemaal geregeld moet worden van te voren. Hier werd ik goed bij geholpen, ik kon ook altijd bellen als ik iets niet begreep, dat was wel fijn.

Toen was het zo ver, uit Nederland gingen er nog twee meiden dus van te voren hadden we al wat heen en weer gemaild over allerlei dingen zoals de trein e.d. Ik ben alleen met de trein geweest, wat een avontuur! Het was een hele lange reis maar op een gegeven moment zie je het landschap veranderen en dan kom je toch al aardig in de buurt. Op het station in Avignon werd iedereen opgehaald en reden we naar het dorp waar we zolang zouden verblijven.

We hadden een heel diverse groep. Er waren mensen van mijn leeftijd, dus tussen de 18 en de 25 jaar, maar ook mensen van rond de 40 en 50 jaar. Hiernaast waren er mensen uit o.a. Amerika, Spanje, Finland, Engeland, Taiwan. We hebben het meeste Engels gesproken, mijn Engels was al wel aardig maar nu gaat het me helemaal goed af. Het restauratiewerk was best wel zwaar, we werkten per dag maar iets van drie uur. Maar het was zo warm, ’s ochtends al! Dus na die drie uur was iedereen ook wel moe. Dan gingen we terug naar het dorp. Er was zelfs een echte kok die ontzettend lekker kon koken. Echte Franse gerechten, met veel verse groente en kruiden. Ik voelde me ook helemaal gezond na deze vakantie. Na het eten hadden we tijd voor onszelf tot het avondeten. Na het avondeten mochten we ook zelf weten wat we met onze tijd deden. ’s Middags gingen we meestal met een paar groepsgenoten zwemmen in het volgende dorp, dat deden we dan liftend. In Nederland zou ik dat nooit durven, maar hier kende iedereen in het dorp de organisatie en we zagen er kennelijk wel uit als toeristen dus we kregen al snel genoeg een lift. Zo ging het bijna elke middag, het was zeker zo’n 30 graden dus gingen we elke dag zwemmen. Dat was de beste manier van onze vrije tijd invullen. ’s Avonds gingen we meestal met de hele groep naar het café in het dorp.

Het afscheid was emotioneel, dat had ik eerst niet verwacht na twee weken. Wel trok iedereen heel intensief met elkaar op, je ziet elkaar twee weken aan een stuk. Je staat met elkaar op en maakt elkaar zo’n beetje de hele dag mee, we hebben elkaar zo goed leren kennen. Ik vond het wel moeilijk om afscheid te nemen omdat ik in die twee weken zoveel vrienden had gemaakt, die ik waarschijnlijk nooit meer zal zien omdat iedereen zo ver weg woont. Wel heeft deze ervaring iets in mij losgemaakt, ik voelde me daar zo goed! Ik kon lekker mezelf zijn en iedereen was zo aardig en iedereen had zin om samen te werken, te eten en lol te maken. Daarnaast heb ik nu zeker veel respect voor hoe mensen vroeger al die kastelen en paden hebben gemaakt, wat een werk! Ik had in een week maar een halve vierkante meter bij elkaar gelegd van het pad. Wanneer ik nu een kasteel zie, of een pad dan denk ik aan mijn vakantie in Frankrijk en dan komen alle goede herinneringen weer naar boven!

Groetjes,

Janneke Wieman