Michelleging methet Work & Travel programma van TravelActive naar Italië en hielp mee aan het restaureren van een grot! Lees hier hoe ze dat ervaren heeft!

'Restauratiewerk in Italië? Dat is echt niks voor jou!' Dit is wat ik vaak te horen kreeg als ik vertelde wat ik afgelopen zomer gedaan heb. Zelf vond ik het juist een hele uitdaging om in het buitenland iets te doen wat ik normaal gesproken in Nederland niet zou doen. Toen ik dan ook op de site van Travel Active het restauratieproject in Italië zag staan, wist ik gelijk: dat ga ik doen. Ik sprak geen Italiaans, ik kon niet restaureren en ik zou er alleen heen gaan. Een grote uitdaging dus!

Gelukkig hadden we in april met een aantal mensen een kennismakingsbijeenkomst gehouden in Utrecht. Met drie van hen heb ik ook de reis naar Italië geboekt, zodat we samen konden reizen. We vlogen op zaterdagochtend op Rome waar we keurig om 9 uur aankwamen. De drie dagen erna hebben we alle bezienswaardigheden in Italië bekeken en op de laatste avond hadden we afgesproken met vier andere Nederlanders die de volgende dag ook naar Altamura zouden gaan en met hen hebben we samen lekker pizza gegeten in een restaurantje.

In Altamura aangekomen werden we al opgewacht door een Nederlands meisje, Marieke, die daar al jaren kwam in de zomer. We waren in totaal met 13 Nederlanders, 7 Amerikanen en verder veel Italianen (organisatie, medewerkers Synergie, kokkin, familie etc). Eerste dag was wat bijslapen, spullen uitpakken, kennismaken en eten. De kokkin kookt echt verrukkelijk, echte Zuid-Italiaanse gerechten vol aubergines, kazen, tomaten, olijven en ténen knoflook en natuurlijk pasta, zelfgemaakte foccacia en tiramisu! Heerlijk!

We kregen een rondleiding door Altamura door onze begeleider Tonio. Altamura is een erg oud stadje en we konden overal de oude Romeinse elementen in herkennen en het is echt typisch Zuid-Italiaans: arm, klein, smal, scootertjes, mannen op straat, iedereen die uit z'n huis komt om ons te aanschouwen (buitenlanders! Ollandesi!), kleine jongetjes die constant campioni del mundo roepen, echt heel prachtig. Toevallig ook nog een bruiloft gezien, erg rijke mensen, dat zag er ook erg mooi uit. 's Avonds hadden we een barbecue en daarna mocht iedereen zijn muziek aanzetten en gingen we dansen in de tuin.

Jesce is het plaatsje waar we de restauratiewerkzaamheden deden. Jesce ligt aan de Via Appia van Rome via Napels naar Brindisi en Tarrento: de oude Romeinse handelsroute. Jesce was een handelsdorpje wat later verlaten werd. Er werd toen op het terrein een boerderij gebouwd die in de loop der jaren steeds uitgebreider werd. In de zestiende eeuw kocht een rijke familie de boerderij en maakte er een klein kasteeltje haast van. Is allemaal helaas nu erg vervallen en dit mogen wij niet restaureren, dit behoort tot de gemeente. Op het terrein zelf zijn de resten van de oude Romeinse huizen van voor Christus nog te herkennen en daar moeten we dan muurtjes maken van oude stenen om de mensen te kunnen laten zien hoe de huizen geweest zijn. Daarnaast zijn er een aantal grotten (waarvan één een kerk is, een grot met muurschilderingen en een altaartje) die gerestaureerd moeten worden. De grotten werden vroeger gebruikt als bewoning en als waterputten.

Er moesten vloeren gelegd worden van natuurlijke materialen, zand, lime etc, en ramen in gemaakt worden zodat er licht in de grotten zou komen. Buiten moest het terrein geplaveid worden en de waterleiding moest hersteld worden. Er was dus van alles te doen. Na een uitgebreide rondleiding moesten we aan de slag: een uur lang al het onkruid van het terrein met houweel en hark weghalen, dat werd dus blaren!

Ik zat in de groep die om de ramen in de grotten een soort put moet metselen met een dakje erop zodat dat esthetisch in het landschap staat, ofwel blokken zagen, hakken, metselen en nog meer zagen hakken en metselen. Het is nieuw werk maar op de oude manier. Een dag had ikgeholpen bij het bouwen van een drystone wall: een muur van alleen maar losse stenen zonder voegmiddelen. Dat was echt heel gaaf omdat die dus mooi bleef staan. Het is wel ontzettend heet in de brandende zon, dus ik liep alleen maar met pet en zonnebril op en veel zonnebrand opgesmeerd. We hadden wel een leuke groep Nederlanders samen en ook de Italiaanse begeleiders daar waren erg aardig en behulpzaam.

Ook zijn we een keer naar Matera geweest, dat is een plaatsje in de buurt waar de film Passion of the Christ opgenomen is en op de wereld erfgoed lijst staat. Het is daar ook echt prachtig! Op de vrije dag ging ik met een aantal Nederlanders een dagje naar het strand.

Op maandag ging iedereen weer naar huis. Ik ging zelf met twee anderen al vroeg, omdat we naar Napels zouden gaan en daar nog twee dagen bleven. Pompeii gezien, de Vesuvius, Solfatara en de stad zelf en toen was het tijd om echt weer naar Nederland te gaan. Al met al heb ik een super tijd gehad daar in Italië. Met de groep Nederlanders gaan we nog een reünie organiseren en ik heb er zelfs mijn vriend ontmoet. In Amerika ben ik altijd welkom om mijn mederestaurateurs te bezoeken en naar Jesce ga ik zeker ook een keer terug! Ik kan het echt iedereen aanraden om eens te gaan doen!