Loes gaat zeker nog eens terug naar Australië om ook de westkust eens te bereizen!

Loes ging met een groepsreis van het Work& Travel Programmavan Travel Active naar Australië. Lees hier was zij allemaal meegemaakt hebben.

Dag luitjes!!

Na 3,5 jaar gewerkt te hebben als schoonheidsspecialiste ben ik toe aan een flinke uitdaging: even een tijd weg uit de dagelijkse sleur. Na een bezoek aan de open dag van Travel Active is het helemaal duidelijk voor mij: Australie!! Voor een half jaar minimaal. Door Travel Active krijg je een veilig gevoel; Je hoeft niet helemaal alleen, je kan er altijd terecht als je problemen hebt en een minder bezorgd gevoel voor de achterblijvers.

Daar sta ik dan 26 Mei op het vliegveld te zenuwpezen. Na een emotioneel afscheid van ouders, broer, zusje en vrienden vertrek ik met de groep naar Australie met een tussenstop in Singapore inbegrepen. Onzettende last van een jetlag, maar dat trekt snel bij.

De eerste week besef ik steeds meer dat ik echt aan de andere kant van de wereld ben. Veel lol met de groep en vervolgens boek ik met Ellen een tour van 21 dagen van Sydney-Melbourne-Adelaide-Alice springs-Darwin. Geweldige hoogtepunten zoals: 12 Apostels (adembenemend), schitterende sterrenhemel in de outback terwijl we in swags slapen, de ‘Ayers Rock' bij zonsopgang waarbij kleuren veranderen. En Kakadu National Park in het noorden, mooi tropisch met veel krokodillen.

Geweldig veel gezien in korte tijd!
Ik besluit een tijdje in Darwin te blijven. Ik verleng mijn reis al voor 3 maanden langer om met een jongen en een meisje in een campervan te reizen in Nieuw Zeeland. Darwin is mijn favoriete plaatsje; je hebt er bijna alles, knus, gezellig en relaxt, het eten wat je hebt gekocht op de beroemde markten, eet je op het strand terwijl je naar een verpletterende zonsondergang kijkt, in droogseizoen elke dag 30 graden met een straalblauwe lucht!

Na 10 weken gewerkt te hebben op een prachtig resort als schoonheidsspecialiste en de meest geweldige mensen ontmoet te hebben, besluit ik naar Cairns te vliegen en de oostkust te doen. ‘Great barrier reef' is prachtig. Waar ik fan van ben?? 'Whitsundays', vooral ‘Whitehavenbeach'. Ze noemen het ‘melted icecream', ziet er ook zo uit. ‘Fraser Island' is ook een aanrader.

Door naar Brisbane besluit ik een tijd te blijven en als donatieverkoper te werken, zeer goed voor je Engels : ) Tussen het werken door nog in een koalapark een koala en een grote slang vastgehouden!

Na Brisbane zie ik een vriendin weer terug in Sydney en woon daar voor 10 dagen bij haar ouders. Het echte aussieleven zeg; elke dag bbqen en een glaasje champagne op zijn tijd!

Na die 10 geweldige dagen vind ik dankzij ‘Work and Travel' nog een baantje in een fabriek om wat geld te besparen.

Dan wordt het tijd voor Nieuw-Zeeland:

Eerst met een vriendin die ik in Darwin heb ontmoet oud en nieuw vieren en daarna voor 6 weken reizen met de campervan. Nieuw-Zeeland bestaat uit de perfecte natuur met ook veel verschil in landschap; van groene bergen tot vulkanisch landschap tot gletsjers! Met dolfijnen zwemmen in kaikoera is uniek en nooit gedacht dat ik had durven ‘skydiven'.

De laatste 2 weken in Sydney lekker op het strand liggen, belastingzaken regelen en genieten nog zoveel het kan.


In Amsterdam weer een geweldig terugweerzien van iedereen!

Ik heb de tijd van mijn leven gehad. Zoveel moois gezien en geweldige mensen ontmoet waarvan ik de meesten gelukkig nog steeds spreek en/ zie. Het staat in mijn geheugen gegrift. In Australie kun je overal terecht. ‘easy going'/'no worry's'/relaxte sfeer en mensen zijn echt geen fabeltjes.

Het is me zo goed bevallen dat ik er mijn werk van wil maken. Zo'n ervaring pakt niemand meer van je af!! Ga zeker ooit terug om de westkust te doen.

Groetjes Loes

Femke werkte in de gezelligste pub

programma: toeristisch werk Engeland

Geweldig! Mijn eindexamen had ik gehaald, maar wat nu? Engeland heeft me op de één of andere manier altijd aangetrokken. De taal, de verschillen van het land, de mensen. Dus dankzij Travel Active ben ik voor 4 maanden naar Bournemouth gegaan, in het zuiden van Engeland. Een goede keuze van mij! Aangemeld, verzekering aangevraagd, vlucht geboekt en koffer ingepakt! Je hebt een rechtstreekse vlucht van Amsterdam naar Bournemouth, superhandig. Uitgezwaaid door familie, die hadden het lastiger dat ik weg ging dan ik! Dankzij Travel Active heb ik samen gereisd met een andere jongen die daar ook ging werken, zodat we bijvoorbeeld vanaf het vliegveld samen de taxi naar de stad konden nemen.

Eenmaal aangekomen bij mijn gastgezin thuis, werd mij het huis geshowd. Erg groot huis en met ongeveer 10 andere internationale studenten. We aten gezamenlijk om 6u, deelden de douche en wc. Mijn gastgezin familie is erg jong en hebben twee kinderen. Ze waren erg aardig, maar zelf erg druk. Het begin vond ik lastig. Want wat moest ik nu gaan doen? Ik hoorde toen stemmen op de gang: ‘Ga af, zitten!' Wat? Is dat Nederlands? Ben ik in Engeland aangekomen en hoorde ik nu gelijk Nederlands? Ik ging kijken en zag daar twee Nederlandse jongens! Die hadden mij gelijk de stad in meegenomen. Ontzettend grote stad is Bournemouth. Ik had gedacht dat het een dorpje was, maar het is een erg moderne stad, met veel chique winkels erbij! Ik had dus gelijk al twee nieuwe vrienden gemaakt. Dat is echt een voordeel om in een gastgezin te slapen. Ik heb zoveel internationale mensen ontmoet, ontzettend leuk!

De volgende dag moest ik een week naar school. Ik werd door mijn gastgezin gebracht en op de terugweg verdwaalde ik natuurlijk! Leuke school, met leuk leraren (eentje zong zelfs in mijn hotel), maar mijn hotel draaide echt om haar pub (en daar ging de cursus niet zoveel op in). De pub leiden is erg leuk! In het begin moest ik best veel schoonmaken, maar dat vond ik verschrikkelijk. Dat merkte mijn baas ook wel, en toen dat was uitgesproken mocht ik veel meer achter de bar staan. Ontzettend leuk werk, het lijkt me veel leuker dan in zo’n sjiek hotel te werken. Ik had veel contact met de locale bevolking en ik zag dat ze me waarderen. In een sjiek hotel mogen bijvoorbeeld de mensen niet eens aan de bar zitten.

Zo heeft de lokale bevolking op de dag voordat ik vertrok een ‘leaving-party’ georganiseerd, met eten, cadeaus en drank! Dat is toch geweldig? Ook het voordeel van mijn hotel was dat er bijna elke avond een band aan het optreden was. Daardoor was er veel afwisseling in het publiek. Ontzettend leuk. Ik heb punks, motorrijders, kakkers en oma’s ontmoet. Een geweldige tijd gehad!

In het begin heb ik samen met de twee jongens ontzettend veel dingen gedaan. Naar dorpjes, steden gegaan, optredens gezien, bootje gevaren en veel uitgegaan! Dat kun je echt super in Bournemouth doen. In één straat staan veel disco’s en pubs, keuze zat! Omdat Bournemouth echt gericht is op het internationale, (er zijn veel “language schools”) zijn er ook veel internationale feestjes. (goedkoper!) Met school zijn we ook een dagje naar Londen geweest. Dat is echt een aanrader. Erg goedkoop, en je mag je eigen ding doen in Londen. Wellicht iets te weinig tijd, maar dat ligt meer aan Londen zelf. Te groot!

Ik ben ook met kerst en oud & nieuw in Engeland geweest. Dat is erg wennen. Die week moest iedereen gewoon erg veel werken. Ik heb samen met mijn hotel een kerstdiner gehad. Ik mocht ook een vriendin uitnodigen. Oud & nieuw zelf moest ik ook werken. Vier maanden in Bournemouth geweest, het was een geweldige tijd, maar was stiekem wel blij weer thuis te zijn! Heerlijk vertroeteld te worden door familie!

Cheers,

Femke van Egmond

Janneke en haar restauratieproject

Afgelopen zomer ben ik, Janneke, voor twee weken naar een restauratieproject in Zuid-Frankrijk gegaan voor een werkvakantie. Ik ben in mijn eentje gegaan, dit leek me wel een uitdaging. Ik had zin in iets anders, ik had zin om echt iets te doen tijdens mijn vakantie. Dat is me gelukt, want ik heb een onvergetelijke tijd gehad!

Ik zat achter mijn computer en was op zoek naar wat ik in de vakantie zou kunnen doen, voor ongeveer twee weken en niet al te ver weg want ik ben ook maar een student. Toen kwam ik op de site van Travel Active terecht. Hier zag ik het één en ander staan over het restauratieproject in Frankrijk. Frankrijk is een fantastisch land dus dat leek me wel wat, én ik kon mijn handen uit de mouwen gaan steken met het opknappen, restaureren en opbouwen van oude gebouwen, muurtjes en paden. Dus dat leek me wel wat! Ik had me toen ook direct aangemeld en toen kreeg ik al snel van alles thuisgestuurd. Gelukkig stond in al die informatie ook hoe ik me het beste kon voorbereiden qua wat mee te nemen en wat er allemaal geregeld moet worden van te voren. Hier werd ik goed bij geholpen, ik kon ook altijd bellen als ik iets niet begreep, dat was wel fijn.

Toen was het zo ver, uit Nederland gingen er nog twee meiden dus van te voren hadden we al wat heen en weer gemaild over allerlei dingen zoals de trein e.d. Ik ben alleen met de trein geweest, wat een avontuur! Het was een hele lange reis maar op een gegeven moment zie je het landschap veranderen en dan kom je toch al aardig in de buurt. Op het station in Avignon werd iedereen opgehaald en reden we naar het dorp waar we zolang zouden verblijven.

We hadden een heel diverse groep. Er waren mensen van mijn leeftijd, dus tussen de 18 en de 25 jaar, maar ook mensen van rond de 40 en 50 jaar. Hiernaast waren er mensen uit o.a. Amerika, Spanje, Finland, Engeland, Taiwan. We hebben het meeste Engels gesproken, mijn Engels was al wel aardig maar nu gaat het me helemaal goed af. Het restauratiewerk was best wel zwaar, we werkten per dag maar iets van drie uur. Maar het was zo warm, ’s ochtends al! Dus na die drie uur was iedereen ook wel moe. Dan gingen we terug naar het dorp. Er was zelfs een echte kok die ontzettend lekker kon koken. Echte Franse gerechten, met veel verse groente en kruiden. Ik voelde me ook helemaal gezond na deze vakantie. Na het eten hadden we tijd voor onszelf tot het avondeten. Na het avondeten mochten we ook zelf weten wat we met onze tijd deden. ’s Middags gingen we meestal met een paar groepsgenoten zwemmen in het volgende dorp, dat deden we dan liftend. In Nederland zou ik dat nooit durven, maar hier kende iedereen in het dorp de organisatie en we zagen er kennelijk wel uit als toeristen dus we kregen al snel genoeg een lift. Zo ging het bijna elke middag, het was zeker zo’n 30 graden dus gingen we elke dag zwemmen. Dat was de beste manier van onze vrije tijd invullen. ’s Avonds gingen we meestal met de hele groep naar het café in het dorp.

Het afscheid was emotioneel, dat had ik eerst niet verwacht na twee weken. Wel trok iedereen heel intensief met elkaar op, je ziet elkaar twee weken aan een stuk. Je staat met elkaar op en maakt elkaar zo’n beetje de hele dag mee, we hebben elkaar zo goed leren kennen. Ik vond het wel moeilijk om afscheid te nemen omdat ik in die twee weken zoveel vrienden had gemaakt, die ik waarschijnlijk nooit meer zal zien omdat iedereen zo ver weg woont. Wel heeft deze ervaring iets in mij losgemaakt, ik voelde me daar zo goed! Ik kon lekker mezelf zijn en iedereen was zo aardig en iedereen had zin om samen te werken, te eten en lol te maken. Daarnaast heb ik nu zeker veel respect voor hoe mensen vroeger al die kastelen en paden hebben gemaakt, wat een werk! Ik had in een week maar een halve vierkante meter bij elkaar gelegd van het pad. Wanneer ik nu een kasteel zie, of een pad dan denk ik aan mijn vakantie in Frankrijk en dan komen alle goede herinneringen weer naar boven!

Groetjes,

Janneke Wieman

Lesgeven aan Chinese studenten in China

Marit vertrok naar China met het Teach & Travel programma van Travel Active. Hier gaf zij les aan Chinese twintigers. Marit vertelt haar verhaal...

Om 6.30 am wordt ik wakker van de zon. Ik heb namelijk besloten om mijn bed in het hoekje achter de gordijnen te plaatsen. Rechtopzittend kan ik de zon zien opkomen vanachter de middelbare school aan de overkant van het akkertje achter mijn kamer. Om 7 am wordt Tai Chi op het sportveld gegeven en ga er alvast heen om wat warm te rennen. Rond het meertje staan en zitten zoals altijd al tientallen studenten met een Engels boek, om hun uitspraak te verbeteren.

Na Tai Chi haal ik met mijn leraren pasje eerst wat te drinken in de campus winkel en eet ik in de kantine ontbijt bestaande uit een kom gebakken rijst (met magische ingrediënten want ik heb het daarna nooit meer zo lekker gegeten) en gestoomde broodjes met pudding in het midden. Vervolgens snel ik naar het appartement, waar ik samen met Mirella (vriendin waarmee ik een 8 maanden durende reis maak) en Linda (een Chinese administratief medewerkster) woon, om me te douchen en om te kleden voor de les van 8.30. Om 8:20 stap ik de deur uit, loop ik over de bamboe brug, langs de bieb en de campus winkel, zes trappen omhoog en kom ik redelijk uitgeput het klaslokaal binnen. “Goodmorning Marit” klinkt het, en de bel gaat. Net op tijd, want mijn regel geldt ook voor de lerares: wie te laat is moet een Engels liedje zingen…

Op de Zhuhai Polytechnic University geef ik de major Business English aan eerstejaars. In het begin wel even slikken, maar na wat weken ervaring zou ik niks anders meer willen. Mijn studenten zijn ontzettend leergierig en beleefd en nemen me mee op uitjes, naar huis en zelfs op kraamvisite.

Daarnaast ben ik op de universiteit zelf lid geworden van de Jeet Kune Do vereniging (Chinese verdedigingssport). Via Travel Active ben ik hier geplaatst. Eerst ben ik in Beijing samen met 80 andere leraren in spé 1 maand intern voorbereid op de vier maanden dat ik in Zhuhai lesgeef. Omdat we in deze periode voornamelijk ingingen op kinderen tot 12 jaar, waren 20 jarigen toch wel even wennen.

Maar uiteindelijk heb ik naar mijn idee wel één van de beste plaatsingen gehad. Ik kan het mijn studenten hebben over cultuur, geloof, vriendschap, muziek etc. Veel van de anderen hadden studenten met een veel lager Engels niveau. Ook hoef ik maar 16 uur per week les te geven (vaak moeten de leraren 40 uur op kantoor aanwezig zijn), waardoor er nog genoeg tijd over is om andere dingen te doen, zoals de andere leraren opzoeken, om de stad en het nachtleven waar zij geplaatst zijn te verkennen..

Al met al was het een bijzondere ervaring om niet snel te vergeten!

Groetjes,

Marit Vreeswijk

Lesgeven in China

programma: werken & reizen - Teach & Travel China

Belinda vertelt over het Engelse lesgeven op een zomerkamp in China

Zo rond de jaarwisseling gaan veel mensen denken wat ze allemaal hebben gedaan en wat ze nog willen gaan doen. Ik was er hier één van. Ik was hier vooral mee bezig omdat ik mijn opleiding dat (school)jaar zou afronden en ik nog niet zo goed wist wat ik wilde gaan doen. Tot ik een nieuwsbrief kreeg van Travel Active waarin stond dat er een nieuw programma was: Teach & Travel China. 9 weken Engelse les geven en een bijzonder land ontdekken. Ik wist meteen dat dit wat voor mij was en heb me eigenlijk meteen aangemeld.

De voorbereiding & introductie Beijing
Na een brief in het Engels te hebben geschreven en een interview te hebben gehad in het Engels, kreeg ik te horen dat ik was aangenomen en dat voor mij het avontuur in juni zou gaan beginnen. Ik keek er heel erg naar uit en vond het ook wel erg spannend.

Eind juni, eindelijk was het zover! Ik ging naar Beijing om aan mijn avontuur te beginnen.Na een lange vlucht werd ik opgewacht door medewerkers van Travel Active en ze vertelden mij dat er nog meer mensen elk moment zouden landen en dat we op hun gingen wachten. Binnen een uur waren we met een man of 20 en gingen we met zijn allen naar het Youth Hostel waar we die week zouden verblijven. Eenmaal aangekomen bleek dat er al mensen waren geland en dat we uiteindelijk met een groep van 28 mensen waren (deze groep bestond uit 10 Duitsers, 14 Engelsen, 2 Zweden en 2 Nederlanders).

Na een weekend vol met teambuilding begonnen de lessen. We zouden een week lang les krijgen in het les geven. Er werd ons geleerd hoe we ervoor konden zorgen dat de leerlingen op zouden letten en hoe we op een leuke manier ze iets konden bijbrengen van de Engelse taal. Het bleef niet alleen bij het leren van lesgeven, ze hebben ons liedjes geleerd die we eventueel met de kinderen zouden kunnen gaan zingen. we moesten alvast ideeën op doen over clubs die we zouden willen beginnen (denk bijvoorbeeld aan een sport club, handarbeid club etc.) en alvast beginnen met het maken van lesplannen.

Het was niet alleen maar leren die week, we hebben ook een aantal excursies gehad waaronder één naar de Chinese Muur wat ik persoonlijk erg indrukwekkend vond. Nadat we het studiedeel hadden afgerond en behaald gingen we met de trein naar het Kanton-gebied waar we les zouden gaan geven.

Het lesgeven op de zomerkampen
Het eerste kamp was op een ‘residential camp’, dit betekende dus dat de kinderen ook zouden overnachten op de school en dat wij dat ook gingen doen. Ze hadden per twee personen een kamer voor ons en het bleek dat het niet veel meer was dan bedden met een matrasje van niet dikker dan twee centimeter en een kleine badkamer. Na twee nachten in het bed waren we allemaal gewend en vonden we het allemaal fantastisch om er les te geven. Uiteindelijk heb ik samen met mijn ‘teaching partner’ les mogen geven aan de jongste klas, ze waren 5 en 6 jaar oud en gewoon ontzettend leuk om ze les te mogen geven. Al was het soms wel moeilijk omdat ze je soms gewoon niet konden verstaan maar dan kwam die week in Beijing weer erg goed te pas!

Het raarste wat ik tijdens het eerste kamp heb meegemaakt was de excursie met de kinderen. We zijn met zijn allen naar een acrobaten voorstelling geweest wat op zich ontzettend mooi was maar de acrobaten waren gewoon nog kinderen! Daarna hebben we een biggen race mogen zien. Wij vonden het allemaal te bizar voor woorden maar de kinderen vonden het fantastisch en de normaalste zaak van de wereld!

Na deze bizarre excursie was het tijd om afscheid te nemen van het eerste kamp en om door te gaan naar het tweede kamp. Hier bleken de leerlingen wat ouder te zijn wat ook heel leuk was omdat ze wat ervarener waren in het Engels en je dus ook echt een gesprek met ze kon voeren. Wij hadden een aardig grote groep van zo’n 16 kinderen en ze waren allemaal even leergierig. Zo leerde je op een heel andere manier lesgeven en ook dit te waarderen.

Nadat we het tweede kamp hadden afgesloten besloten we met zijn allen er even een weekendje tussenuit te gaan. We hadden een paar dagen vrij en wilden iets zien van het mooie China. We zijn dat weekend naar Guilin geweest met de bus. Zo kwamen we er achter dat iets wat een heel klein stukje lijkt op een kaart zomaar in eens een busrit van 14 uur kan worden over een weg dat niet is geasfalteerd. Veel tijd om bij te komen van die reis hadden we niet want we hadden het hele weekend vol gepland. We hebben onder andere een boottocht over de Li jiang-rivier gemaakt en zijn naar rijstvelden geweest. Het is ondanks de lange reistijd een heel gezellig en geslaagd weekend geworden.

Na het weekendje weg moesten we meteen weer beginnen aan ons volgende project. Het derde kamp en vierde kamp waren op een Kindergarten (ja een crèche). Ze waren tussen de 3 en 5 jaar oud en natuurlijk ontzettend schattig. Hier hebben we vooral op een speelse manier lesgegeven omdat ze natuurlijk nog te jong waren om al een volledig uur in de banken te zitten. Dit hebben we gedaan door veel met ze te zingen en woord spelletjes met ze te doen.

Na deze kampen was het tijd om afscheid te nemen van elkaar. Dit hebben we gedaan d.m.v. een barbecue en het zingen van de liedjes die we in die 8 weken hadden geleerd (dit was een spontane actie). De volgende dag was het emotionele afscheid. Heel veel mensen bleven nog een tijdje in China om rond te reizen of gingen op weg naar een volgend avontuur.

Ik heb heel veel opgestoken van deze reis. Ik heb niet alleen leren lesgeven maar ook geleerd om zelfstanding te zijn en op een goede manier samen te werken. Nu ben ik alweer een tijdje thuis en is het ‘gewone’ leventje weer begonnen. Alleen nu met een ongelooflijke mooie ervaring rijker en met heel wat meer zelfvertrouwen.

Groetjes,

Belinda de Gooijer

Kelly had een supertijd

programma: toeristisch werk Engeland

Hello boys and girls!

Ik ben 4 maanden in Engeland geweest, in het mooie badplaatsje Bournemouth. Hier had ik voor gekozen omdat ik gestopt was met mijn opleiding en graag reis- en werkervaring op wilde doen. Ook omdat ik graag mijn Engelse taal wilde verbeteren en een plaatsje aan de kust leek me heerlijk. Travel Active heeft voor mij een slaap- en werkplaats gezocht, ikzelf heb op internet gekeken naar een goedkope vlucht. Dit ging allemaal goed, je moet gewoon goed zoeken en prijzen vergelijken.

Eenmaal aangekomen liep het allemaal vanzelf, ik heb de bus gepakt vanuit vliegveld Gatwick naar Bournemouth. In Bournemouth aangekomen heb ik de taxi genomen naar het huis waar ik verbleef. In het huis sliepen ongeveer 30 mensen met verschillende nationaliteiten, dit was een super ervaring zeg! Ik heb mensen leren kennen uit Denemarken, Zuid-Afrika, Spanje, Duitsland, Finland, Brazilië noem maar op! In het huis verliep alles goed. We hielpen elkaar met eten koken, de was doen en natuurlijk gezellige uitstapjes maken naar bijv. Londen en de gezellige Pubs in Bournemouth bezoeken.

Ik ging twee ochtenden in de week naar school, naar English 2000. Dit was een goed hulpmiddel om mijn Engels te verbeteren in combinatie met het dagelijks praten in het Engels. Ik werkte meestal vijf hele dagen in de week bij een Restaurant, Take- Away en Bar. Elke dag liep ik 20 minuten naar mijn werk over het strand, hoe heerlijk is dat?! Ik ben eenvoudig begonnen, dit omdat zij konden zien hoe mijn Engels was en hoe ik het werk deed en al heel snel mocht ik steeds meer. Ik ben flexibel geweest en ik denk dat het ook een vereiste is als je in het buitenland wilt gaan werken. Ook liet ik zien hoe graag ik iets wilde leren en dat vonden mijn managers erg fijn. Tijdens mijn werk heb ik verschillende werkzaamheden gedaan; in heb de keuken geholpen, tafels in het restaurant schoongemaakt en opnieuw ingedekt, in de Take-Away gewerkt (het verkopen van koffie, thee, broodjes en natuurlijk overheerlijke koekjes en scones!), het maken van drankjes voor de gasten in het restaurant en als laatste heb ik ook net voor mijn vertrek mogen werken in de bar waar ik continu met gasten in aanraking kwam. Met mijn collega’s kon ik erg goed overweg, in het begin kijk je natuurlijk een beetje de kat uit de boom, maar later ging ik ook na mijn werk met mijn collega’s bijv. een hapje eten, een pint drinken of heerlijk op het strand zitten met een gitaar en een kampvuurtje erbij.

Een week voor mijn vertrek wilde ik helemaal niet weg! Ik had het er zo naar mijn zin. Ik wist dat ik terug moest en toen ik eenmaal op Schiphol stond en daar mijn ouders en vrienden weer zag, was het natuurlijk ook weer heel fijn om terug te zijn. Nog steeds heb ik contact met twee meisjes uit Denmarken, ze zijn ook al een keer hier in Nederland geweest en ik ga er in de zomervakantie weer naar toe. Ook heb ik nog steeds via mail contact met een collega uit Engeland.

Mijn ervaring om naar het buitenland te gaan was super. Ik heb niet alleen werkervaring opgedaan en mijn Engels verbetert, maar ik ben ook een stuk zelfstandiger geworden. Ik weet nu dat ik veel alleen kan en dat ik niet afhankelijk ben van mijn omgeving hier in Nederland. Naast alle mooie ervaringen die ik heb opgedaan weet ik zeker dat ik nu het reisvirus te pakken heb en dat ik zeker weer naar het buitenland toe wil. Ik krijg weer helemaal de kriebels nu ik mijn verhaal aan jullie vertel. Je hebt zo’n groot gevoel van vrijheid als je op reis bent. Ik zal het iedereen en dan ook echt iedereen aanraden om de reiskriebels te gaan opzoeken en rijk te worden van alle ervaringen die je dan gaat opdoen.

Cheers mate!

Kelly van Ginkel

Lisa werkte op een special camp

programma: summercamps - usa

Lekker in de zomer werken in een summercamp!
Nadat ik mijn diploma spw4 in januari behaald had. Had ik een half jaartje speling, want in september ging ik weer studeren. Ik was nogal aan het twijfelen wat ik wilde gaan doen. In mijn achterhoofd speelde nog steeds het Summercamp USA avontuur. Een oud collega van mij had dat ook gedaan en de verhalen maakte mij erg enthousiast! Ik heb toen contact opgenomen met Travel Active en toen is het balletje snel gaan rollen. Na veel papierwerk en het visum aangevraagd te hebben, kreeg ik een interview. Daar vroegen ze over je ervaring, op wat voor kamp je het liefste wilde werken etc. Na 2 weken kreeg ik een mailtje dat ik was aangenomen op camp friendship ventures in Annandale, Minnesota. Ik was superblij!

Onderweg naar Amerika!
Camp friendship is een kamp voor mensen met een verstandelijke en/of lichamelijke beperking. 28 mei tot 14 augustus zou ik daar blijven. Via het forum op Travel Active was ik in contact met Inge gekomen. Zij ging ook naar camp friendship en vloog ook op 28 mei! We hadden elkaar op het vliegveld ontmoet en vlogen samen naar New York city waar we onze introductie hadden en een overnachting in het hostel. Vanaf het moment dat we in NYC waren aangekomen keken we overal onze ogen uit. Er zijn dan ook superveel foto’s gemaakt. Je herkent zoveel dingen van tv, films etc. Natuurlijk wilde we meteen de stad verkennen. Ook al regende het, wij waren zo die-hard dat we heel Central park zijn doorgelopen en lekker wat gaan eten in een lokaal restaurantje.

Van New York naar het kamp!
De volgende ochtend hadden we introductie, en kwamen we andere NL meiden tegen die ook op een kamp gingen werken, ergens anders in Amerika. Na de introductie gingen we zo snel mogelijk met de subway naar times square want iedereen moest s’middags zijn bus/trein/vliegtuig naar het kamp halen. Ik kan nog steeds zeggen dat ik verliefd ben op NYC! Het was maar van korte duur, maar het was super! Daarna zijn Inge en ik snel naar het vliegtuig gegaan en landde we eindelijk in Minneapolis, Minnesota. Daar werden we opgewacht door mensen van het kamp. De eerste week daar was het orientatie week. Er waren nog geen campers. Ik kreeg te horen in welke village ik zat. Ik werd naar mijn huisje gebracht en ontmoette daar meer mensen die in mijn village zaten. Het kamp is opgesplitst in meerdere village’s. De mensen in je village’s zijn ook de mensen waar je de rest van de zomer mee werkt. Wel zo gezellig. Het was al erg snel gezellig in ons huisje.

NIeuwe collega's en wijze lessen!
Elke dag kwamen er meer mensen bij, uit verschillende plekken uit Amerika, Nieuw-Zeeland en noem maar op. Die week leerde je bijv hoe je met gedragsproblemen om moet gaan, hoe je iemand moet verschonen en leerde je overal allerlei ziektebeelden en noem maar op. De week daarna was het eindelijk zover, de campers kwamen! Een werkweek op camp friendship ziet er als het volgende uit. Vrijdagmiddag wordt bekend gemaakt in welke cabin je werkt, met wie..en wat voor doelgroep je krijgt.. kinderen/tieners/oudere. Zondagmiddag rond half 2 komen de campers aan met hun verzorgers en wacht iedereen ze op bij het hok. Je verwelkomt ze, geeft ze een naamsticker en een armband waar bijv op staat of ze ergens allergisch voor zijn, epilepsie hebben etc. Ik had de eerste week 8 jongens van 6-14 jaar. Geweldig!

Activiteiten met de kids!
Ze hadden o.a. ADD, ADHD, fatale alchohol syndroom. Ook krijg je een schema die vol met activiteiten zit. Om 8 uur is het ontbijten, en om half 10 start de eerste activiteit. Dit is o.a. boatride, hayride, knutselen.. muurklimmen, sports, zwemmen, modderpoel, boerderij, muziek, pickick. En noem maar op! Die week met de kleine jongens was het vooral sports, sports en nog is sports. Ook ga je met je cabin 1 x in de week in een tent slapen. Je mag dan kiezen waar, in het bos of op het kamp zelf. In het bos is natuurlijk het leukst voor de kinderen. Je maakt dan ook zelf kampvuur en gaat cheeseburgers maken en marshmellows!

Leuk en uitdagend werk!
Ook hadden we altijd op donderdagavond de campdance. 1 van mijn favoriete activiteiten. Je ziet iedereen zo uit zijn dak gaan op de muziek, geweldig! Op vrijdagmiddag voordat de campers worden opgehaald is er de talent show. Het is soms zo ontroerend om te zien hoe trots ze zijn op het liedje wat ze zingen of het kunstje wat ze laten zien. Zo heb ik elke week een leuke en soms wat mindere leuke weken gehad. Soms had ik cabins met mannen ( heb trouwens elke week mannen gehad, geen een keer vrouwen) die ernstige gedragsproblemen hadden.. en tja dan krijg je weleens wat naar je toegegooid. Of worden er niet zulke aardige dingen tegen je gezegd.

Weekend...
Op vrijdagmiddag was ik dan ook altijd erg blij als er niet zo’n leuke week voorbij was! Dan was het namelijk weekend! Elke zaterdag werd er door het kamp een staff trip georganiseerd. Ik ben o.a. naar een outlett mal geweest, baseball game, the mall of America ( allergrootste winkelcentrum van Amerika) etc. Ook heb ik veel leuke avondjes in de kroegen meegemaakt!

Wat heeft het Camp USA programma mij opgeleverd?
Al met al een hele leuke zomer gehad, veel geleerd over mijzelf. Veel vriendschappen gemaakt met mensen over de hele wereld. Want je wordt heel erg snel close met mensen daar. Je groeit ontzettend naar elkaar toe en schept snel een band. Ik heb nog elke dag contact met ze! En ga ze zeker nog opzoeken! Zo viel het afscheid ook erg zwaar, en zijn er de nodige tranen gelaten. Travel Active heeft alles ontzettend goed geregeld. Ik heb er me nooit zorgen over moeten maken en al had ik vragen,werd daar meteen op geantwoord.

Onvergetelijke tijd!
Voor mensen die ook naar een zomerkamp willen gaan, zou ik zeggen. Do it! Je krijgt er zoveel spijt van als je het niet doet, ik zou het voor geen goud willen missen.Ik ben nu iets meer dan een maand thuis, en ik mis het zo erg! Ik ben weer terug in de dagelijkse sleur van school, werk, huiswerk beland. Daar heb je dat gevoel van vrijheid, lekker je ding doen. Elke dag nieuwe dingen leren in een vreemd land. Dat gevoel is het allerbeste gevoel van de wereld!

Groetjes, Lisa Collins

Geweldige summercamp ervaring

Perfecte match..!
Het begon allemaal in mijn examenjaar.. Ik zat in mijn laatste jaar van het VWO en wilde al een tijd wat anders na mijn diploma. Ik kende Travel Active al omdat ik een aantal jaren ervoor al over het High School programma had na zitten denken. Ik wilde niet op vakantie, ik wilde de VS ECHT leren kennen, de cultuur, de gewoontes en de mensen. Toen stuitte ik op Work & Travel, wat voor mij de perfecte aansluiting boodt: Summercamps in theUSA! Een summercamp, wat iets typisch Amerikaans is, iets wat je nergens ter wereld op deze manier vind.

Het vertrek naar Amerika en de eerste kennismaking!
15 juni 2009 was de dag, de nieuwsgierigheid kon ik nauwelijks meer bedwingen, zo benieuwd wat me allemaal te wachten stond. Eenmaal aangekomen op JFK ontmoette ik nog een aantal Camp USA’ers die naar andere delen van het land gingen. De eerste 3 dagen heb ik in NYC doorgebracht met Jelle, ook een Camp USA deelnemer die naar hetzelfde camp ging: Camp Scatico.

Het Camp waar ik werkte...
Camp Scatico is een private camp, een camp met zoveel tradities, een camp waar al vele generaties families telkens terugkomen, zo bijzonder. Ik was tenniscounselor, wat me echt veel voldoening heeft gegeven. Te zien hoeveel je een kind kunt leren gedurende 7 weken is zo mooi. Natuurlijk had ik ook mijn eigen division, de ‘Centers’ 12 meisjes van 10 a 11 jaar oud. Samen met 3 Amerikaanse counselors sliepen we met z’n allen in 1 bunk.

Een echte feestdag in Amerika
Wat ook bijzonder was om mee te maken was the 4th of july, independenceday, een bijzondere dag voor Amerikanen. En natuurlijk de event’s op camp, colorwar, tribes, visitingday, carnival, co-ed day.

Wat heeft het mij aan ervaringen opgeleverd?
Dit is een tijd die ik nooit zal vergeten, een ervaring die niemand meer van me af kan pakken. Ik had dit never nooit willen missen. Camp is zo’n intense ervaring, 2 maanden met dezelfde kids & counselors, 24 uur per dag, 7 dagen in de week. We noemden het altijd met een grote glimlach ‘the big bubble, a luxurious prison’, en zo is het ook: het is leven in 1 grote bubble, met ups en downs, en met a lot of gossip.

En dan weer terug naar huis..
Het afscheid was zwaar, afscheid moeten nemen van mensen waar je zoveel mee hebt meegemaakt, die je ondertussen door en door kent, omdat je de goede en minder goede kanten van elkaar hebt meegemaakt. De kids, die ondertussen echt als familie voelen, waarvan je alles weet, wat ze leuk vinden en juist niet, karaktereigenschappen en rare fratsen, en telkens maar bleven vragen “are you coming back next year?”.

Vriendschappen wereldwijd!
Ook was het moeilijk om afscheid te nemen van alle co-counselors.. zowel de Amerikanen als de international staff was zo close geworden. En ik ben vakantieadresjes over de hele wereld rijker. Ook heb ik zoveel bijzondere mensen ontmoet, mensen die ik zeker zal weerzien. Al met al, als je twijfelt, stop ermee! Just do it, you’ll never forget this summer!

..As summer ends, we will always treasure you.. (alma-matter song)

Groetjes Catharina Glogowski!